AMSTERDAM - Tijdens hun Rietveld Research Residency vergeleken Sjaak Langenberg & Rosé de Beer hun kunstenaarspraktijk met de praktijk van gedragspsychologen, veranderkundigen, publieksfilosofen, ideële reclamemakers en eigenzinnige veranderaars zoals de politicus Antanas Mockus, de voormalige burgemeester van Bogota die de verkeersveiligheid op straat verhoogde door politieagenten om te scholen tot mimespelers.
Zij kwamen tot de conclusie dat er een nieuwe kunstpraktijk ontstaat waarbij veranderkundigen, filosofen, wetenschappers en andere inhoudelijke specialisten en kunstenaars samen optrekken. Zij versterken elkaars expertise. Deze praktijk wijkt sterk af van de traditionele kunstopdrachtpraktijk waarbij intermediairs vaak zijn opgeleid als kunsthistorici. In plaats van als kunstwerk te worden 'afgeserveerd' kunnen de interventies van kunstenaars dieper ingrijpen in organisaties, omdat er direct aan opgaven wordt gewerkt die het hart van de organisatie raken. De uitkomsten van deze visies en interventies zullen daardoor anders worden gewaardeerd.
Het langdurig slechte economisch tij is vruchtbare grond voor maatschappelijke transitie en nieuwe samenwerkingsverbanden tussen de wereld van de kunst en de ouderenzorg, tussen social design en de bankenwereld, tussen vrije kunst en vastgoed, enzovoort. Om die samenwerkingen tot stand te brengen zijn er nieuwe intermediairs nodig. Volgens Langenberg & de Beer is het een zoektocht waarbij de verschillende partijen elkaar permanent opleiden.
De Rietveld Research Residency (RRR) is een door de Gerrit Rietveld Academie in samenwerking met het Mondriaan Fonds in het leven geroepen onderzoeksplek voor kunstenaars. Sjaak Langenberg & Rosé de Beer waren in 2012 twee dagen per week gekoppeld aan het Sandberg Instituut, de Masteropleiding van de Rietveld Academie.
Links
Website Rietveld Academie
© Sjaak Langenberg & Rosé de Beer |